Over mij

Mijn naam is Johan Voois. Spiritualiteit is een wezenlijk onderdeel in mijn leven. Ik lees en schrijf er veel over en pas het dagelijks toe. Het helpt mij bij het vinden en beantwoorden van bepaalde levensvragen en geeft mij de kracht om door te gaan met waar ik mee bezig ben. Mijn levensmotto is: durf te leren!

Magnetiseren

Als kleine jongen zag ik energie. Soms lag ik uren lang te staren naar de bollen energie die als luchtballonnen door mijn kamer zweefden. Urenlang speelde ik met de lichtverschijnselen die tussen mijn handen ontstonden als ik ze op een paar centimeter afstand van elkaar bewoog.

Op mijn elfde merkte ik dat ik mij niet thuis voelde in mijn eigen lichaam. Ik voelde me anders dan andere kinderen. Ik werd er ziek van. Lange tijd viel ik bijna dagelijks flauw. Ik zei toen tegen mijn moeder dat ik als ik beter zou worden, mensen zou gaan helpen. Al was ik me er toen nog niet van bewust wat ik daarmee bedoelde.

Met mijn moeder bezocht ik in die tijd vele artsen, maar niemand had een verklaring voor mijn ziekteverschijnselen. De klachten bleven. Tot mijn oom die magnetiseur was, op een dag langskwam. Hij zei dat hij mij misschien wel kon helpen. En inderdaad. Na 15 behandelingen waren al mijn ziekteverschijnselen verdwenen.

Drie jaar later had mijn zus erge pijn in haar pols. Ik legde spontaan mijn handen op haar pols. Ze voelde dat haar pols extreem warm werd en dat de pijn verdween.

Vanaf dat moment kwamen er regelmatig mensen bij me met allerlei kwaaltjes. Ik stelde ze vooraf geen vragen. Door mijn handen op hun schouders te leggen kwamen de pijnen als een magneet op me af. Ik voelde hun pijn alsof het mijn pijn was. Mijn handen gingen vanuit een dieper bewustzijn naar de plek waar het probleem zat. Dat werd extreem warm of steenkoud, waarna de pijn meestal eerst erger werd voordat het helemaal verdween.

Bij mij ontstond een steeds intenser verlangen om anderen te helpen. Dat verlangen zorgde er bovendien voor dat ik mensen aantrok die beter wilden worden. Het ging als het ware vanzelf. En zo gaat het nog steeds. Nu al bijna vijfenveertig jaar. In mijn praktijk help ik dagelijks mensen. Het is mijn doel in het leven.